Ociekając myślami

gdy wiatr oblewa gałęzie
niczym morskie fale
butelkę z listem
a słońce je o majaki przyprawia
i chwyta promieniami
opadające liście
jak strzelec o tekturowym sercu
jak strzelec o stalowym umyśle

uciekasz, choć nie masz drogi przed sobą
uciekasz, choć pragniesz zostać i ulec
uciekasz, gdyż tylko tyle potrafisz
w chwili ostatecznego tryumfu
serca nad umysłem

i wtedy - wtedy właśnie
wiatr oszalał
zamilkł i ryczał jednocześnie
ryk dobiegł nas gdy spaliśmy
bo z krainy snu tylko pochodził

autor

eyelessoverseer

Napisany: 2012-08-18 Dodano: 2012-08-18 11:57:02

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie