Oczy duszy

Być jak jesienny wiatr...
Fruwać tu i tam - wolnym być...
Być jak jesienny złoty liść...
Garściami życie brać, kowalem swego losu być
Płonąć tak pięknie w blasku słońca...
Nauczyć się żyć, nauczyć się śnić...
I zawsze do przodu brnąć pod wiatr...
Czasem brak sił, brak nadziei...
Paląca pustka rozrywa serce...
Wtedy na złość wszystkim, śmiać się przez łzy
Jedno jest życie, nikt nam go nie odda...
Oczami duszy patrzeć na wszystko...
Z całych sił dbać o to, by nie upaść nisko...
Zacisnąć pięści tak bardzo mocno...
Z wiarą i nadzieją gnać przed siebie...
Gdy myślisz, że los na Ciebie uwziął się...
Zaśmiej mu się w twarz...
Kiedyś szczęście uśmiechnnie się do Ciebie...
Być może nastąpi to dopiero w niebie...?

autor

IfeelSoFine

Napisany: 2007-09-03 Dodano: 2007-09-03 13:27:27

Ten wiersz przeczytano 817 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie