OD PICIA DOSTAWAŁEM KOTA

Siedzę, myślę- nie ma szmalu ,
Tylko długi do oclenia.
Co tu robić ,tam za oknem ,
Kumple walą wódę z gwinta.
Koty łapią, sucho w gębie,
Raz mi ciepło , raz mi zimno.
Serce wali , skurcze łapią ,
Napiłbym się choć łyczka .
Ale marne ja mam życie,
Raz pod płotem ,
Raz pod mostem .
Ciągle walę do obucha ,
Nie ma czasu na pierdoły,
Głowa sadzi , czacha dymi,
Chodzę ciągle zakręcony .
Jak tak długo będę tańczył,
Nic nie zrobię z moim życiem .
Pozostaną po mnie złe wspomnienia ,
Kupa gnoju,
Jedne spodnie .
Ksiądz posypie piaskiem na mym grobie.
Mam dwa wyjścia ,
Zmienić moje życie ,
Poddać się leczeniu .
Albo wąchać kwiatki od spodu .
Wczoraj pożegnałem się z butelką ,
Cieszę się z każdego dnia przeżytego ,
Na trzeźwo .
Dziękuję Bogu że mnie nigdy nie opuścił ,
W ciężkich chwilach załamania ,
I cierpienia .
W ostatniej chwili uciekłem,
Grabarzowi spod łopaty .

Wiersz jest poświęcony : wszystkim alkoholikom , którzy wpadli w sidła tej strasznej śmiertelnej chorobie , dziękuje grupom :AA: za wsparcie duchowe i moralne , za nowe życie. Sam jestem alkoholikiem nie pije 3 lata. Życzę wszystkim POGODY DUCHA .

autor

Pioru

Napisany: 2011-02-01 Dodano: 2011-02-01 10:18:34

Ten wiersz przeczytano 685 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Obrazkowy Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie