Od tańca do różańca

Jedno drugiego nie wyklucza, bo każde z nich ma swoją
porę, żeby zrobić swoje, ku uciesze natury i Pana
Boga.
W dłoni z różańcem też można tańczyć. Może dziś
spróbuję wkoło stołu zatańczyć ;))
Z podobaniem wiersza,
serdecznie pozdrawiam, Uleńko :))

Witaj Iris :) a to ciekawe, bo mnie rozgrzewa i usypia
:)))) hihihi...Dziękuję i ślę serdeczności :)

Grzaniec pobudza do życia...
Pozdrawiam cieplutko:)

Witam serdecznie przemiłych gości i dziękuję za
pozytywne komentarze oraz głosy :) Pozdrawiam z
cieplutkim uśmiechem Mareczka :) Krysteczka:) Grażynkę
:) Michałka:) (P.S. to nie jest wiersz polityczny
hahah...)
pozdrawiam również Jadwinię :) Annę :) Sławka :)
Miłego dnia :))

Pięknie Ulu. :) Najbardziej podobają mi się rymy w
dwóch ostatnich strofach.

Ładnie napisane Ula.
I grafika cudna.

a mnie jest szkoda lata i szkoda tamtych wspomnień
jak w piosence
fajny wiersz

Ładny wiersz. Tylko czardasz nie bardzo mi się kojarzy
z jesienią. Już raczej kujawiak...

P.S Jak zwykle piękniutki rysuneczek,
Ulu, ze śniegiem na ławce i kotkiem,
uwielbiam koty, z pewnością bardziej dadzą się lubić,
niż niektórzy wredni ludzie.

Właśnie w jesienne dni najbardziej odczuwamy
przemijanie. Pozdrawiam cieplutko, spokojnej nocki:)

Pięknie wyszła ta przemiana od lata do zimy.
Serdecznie pozdrawiam. M

Witam wieczornie z jesienną nostalgią...dziękuję
ślicznie dziewczyny za wgląd i pozostawiony ślad pod
wierszem :) Pozdrawiam cieplutko i życzę miłego
wieczoru i dobrej nocy :)

(P.S. Grażynko chyba jednak z małej:))

Uluś wspaniale wprowadziłaś klimat jesieni i wplotłaś
zimy, czyta się ciebie tak lekko i przyjemnie,
serdeczności:)

Ładna jesienna zaduma,
nie wiem czy czardasz musi być z dużej litery?
Dobrego wieczoru życzę, Ulu.

Witam serdecznie!
Nastrojowo, nostalgicznie.
Mgła,deszcz, taniec liści na wietrze, odlot żurawi,
ileż tu atrybutów jesieni.
I to drzewo i ławeczka.. Pięknie!
Cieplutko pozdrawiam.