Oda do Baroku
Inspiracja : Jean-Baptiste Lully (1632-1687)
Słodka muzo moich snów
Myśli moich niewidzialnych
Graj w mych żyłach
Nieodwracalnie nieprzerwanie.
Akord chwały zużytego dawno szczęścia
Piękno prawdy niedomówień sedno
Bądz czym prędzej moją duszą
Zamień postać w chór spłoszony
Jak muzykę niegdyś prawdziwą.
Ja się kurcze tracę puls
Tyś mą muzą
Mym natchnieniem
Mym talentem i oddechem
Moim cieniem i zbawieniem.
Mą miłością przeznaczeniem
Złem nicością i istnieniem
Mym uczuciem i spełenieniem
Tyś przeszłością !
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.