Odchodząc
inspiracją wiersza był ten oto artykuł http://dziecko.onet.pl/42001,0,0,pomagam_dzieciom_umrz ec,artykul.html
Co dzień bardziej toniesz coraz mniej
pojmując
Zapadasz się w gęstej szarej beznadziei
Zadajesz pytania zasłaniasz się wiarą
I coraz mniej rozumiesz ...... dlaczego
Trzymając w dłoni małe ciche serce
Na progu śmierci zapisanej w gwiazdach
Rozdajesz nadzieję nie prosząc o więcej
Niż chwila wytchnienia w zbolałym
spojrzeniu
Czy los drwi z nadziei rozdając
cierpienia
Czy człowiek brzmi dumnie jedynie do
czasu
Gdy muszą odchodzić zanim jeszcze
przyjdą
Dzieci snów, promienne jak nasze
marzenia
28.02.2010
autor
Stell
Dodano: 2010-02-28 14:46:14
Ten wiersz przeczytano 1114 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Trzeba być niezwykłym człowiekiem, żeby podjąć się
takiej pracy.
Pomagać dzieciom umrzeć, to dla mnie za mocne,
wrażliwość odbiera glos.
Ile wrażliwości, ile uczucia.
masakra ...świetny tekst:))
Dużo wrażliwości przejawia wiersz na los małego
człowieczka . Tak trudno się pogodzić z cierpieniem i
odejściem niewinnego życia .Pozdrawiam ciepło
Często nie zdajemy sobie sprawy o oddziaływaniu ciepła
drugiego, jego obecności troski nawet w beznadziejnych
przypadkach To energia miłości pozwala trwać i być
przy ludziach odchodzących i nią można leczyć
dzieci,ludzi cyt.Gdy muszą odchodzić zanim jeszcze
przyjdą
Dzieci snów, promienne jak nasze marzenia Wiersz
przywołuje prawdziwe człowieczeństwo Dobry,czuły
wrażliwy wiersz:)