Odeszłaś - ale

Pamięci Anny Kajtochowej

Zostaje to co najpiękniejsze -
nie odbiegając daleko albo wcale
od Norwida - dobroć i poezja.
Nie mamy się więc czym martwić
bo dobroć i poezja są nieśmiertelne.
Bo śmierć nie dzieli ludzi a łączy -
tylko że już na zawsze - ale mieć
trzeba nadzieję że tak samo bardzo
bliskich z bliskimi jak i bliskich
z dalekimi. I tak swoich ze swoimi
jak i swoich z obcymi. Bo śmierć
jest tylko taką krainą gdzie są
Jednym wszyscy ze wszystkimi.

autor

Wieław Jarosz

Napisany: 2011-03-19 Dodano: 2013-07-07 20:17:21

Ten wiersz przeczytano 870 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie