Odjazd

Ostatnie spojrzenie na wieś –
Kupkę chałup kilkunastu
I jadę, bo woła mnie gdzieś
Betonowisko – miasto.

Świat woła – głośny i zły.
Plusk rzeki pakuję w pamięć,
Łąki zasnute przez mgły,
Nawet przydrożny kamień.

Wszystko tu takie moje.
Jestem – nerwy mi koi,
Wyjeżdżam – głośno mnie woła –
Ta ziemia, ludzie, zwierzęta...

I tylko nie chcę pamiętać
Stacji przekaźnikowej
Telefonii komórkowej
Na dachu wiejskiego kościoła...

autor

jastrz

Napisany: 2021-08-17 Dodano: 2021-08-18 00:02:03

Ten wiersz przeczytano 1308 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka O brzydocie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie