Odlecieć chcę....

bezpieczeństwo czy miłość?.... :(

Jakie to dziwne,
Zapomnieć o marzeniach i oddać życie Codzienności..
Jakie to śmieszne,
Poświęcić Siebie w imię kłującej w sercu wdzęczności..
Jakiż to nonsens,
Oddać się komuś zupełnie, skuć się samemu w kajdany..
Wola idioty,
By w klatce się zaszyć i myśleć że to schronienia ramy…

A potem kryzys,
Bo nagle pojawia się Ktoś dla kogo skrzydeł się dostaje..
A potem rozpacz,
Bo skrzydła rozpostarte w klatce się nie mieszczą małej..
A potem strach,
Bo marzenia z mocą ogromną budzą się do życia znów..
Co wtedy?
Uciec? Ulecieć w Miłości objęcia? Czy spać w łzach słonych snów?

.. potrzeba mi wiary, bym mogła opuścić klatkę i nie połamać skrzydeł.......

autor

płatek śniegu

Napisany: 2005-11-27 Dodano: 2005-11-27 01:59:45

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie