odpowiedź

Ujmujący wiersz, ale zastanowila aTOMasha duzo ilosc
słońc, ...odchodze od Ciebie zdziwiony i zadowolny bo
myslalem ze jest tylko jedno a to aTOMsha martwilo
bardzo...:)

podoba się bardzo wymowa wiersza z kontrastującą
puentą,
serdecznie pozdrawiam
:)

Piękne imię:)

Miło mi, Patryku. Karolina.

Poprosiłem Cię Lady o imię, a sam się nie
przedstawiłem:)
Mam na imię Patryk.

Byłem, czytałem, zatrzymałem się.

O wilku mowa.
Lady:)))
Powinnaś powiedzieć jak masz na imię.
Wiersz ma niezwykły zapis.
Wątki przyczyn i skutków są splecione w gruby warkocz,
a potem wiążą się z innym światem w odlotowej puencie.

Ukłony, Lady:)

Pięknie i zachwycająco. Pozdrawiam.

Ja całe życie jestem zdziwiona...aż dziwne, że nadal
mam skośne oczy...:);) pozdrawiam z podobaniem :)

zdziwienie- to rodzaj zachwytu.

Witaj wibracjo.:)

Piękny wiersz i cudowna puenta, o poranku.:)

Pozdrawiam.:)

Wilka tu nie było?
pewnie kombinuje jaki komentarz ma Ci napisać;
ale mu nie podpowiem :)))
ukłony lady Wibracjo :)

Często umiejętność przyjmowania darów poprzedzona jest
wędrówką po kolcach różanych...

Pięknie! :))

udana miniaturka z pięknym zakończeniem*)pozdrawiam
cieplutko*

Zdziwienie czasami potrafi wyrazić więcej niż
cokolwiek innego.
Nie potrzeba słów a wszystko jest jasne.
Pozdrawiam:)
Marek