ODWRÓCONE WIZJE
masz ukrytą wiedzę zamkniętą zapisem
tam gdzie nie ma światła odkryjesz tę
niszę
może ujrzysz siebie odwróconym wzrokiem
jak rzeka wypełnisz wyschniętą zatokę
i poczujesz głębię na krawędzi matni
dotknij dłonią serca lekko skórę natnij
ten strumień purpury odnowi przymierze
zalęknionych pragnień i serca uderzeń
widzisz już wyraźnie swoją twarz dla
innych
słyszysz czyste myśli niewinne wśród
winnych
wybierz teraz drogę nad brzegiem urwiska
ale pilnuj niszy by się nie rozprysła
spróbuj poszybować bez wzroku i skrzydeł
oddychaj prawdziwie nie czernią mamideł
zmysły wyostrzone odkryją nieznane
potem możesz wracać poprzez jaźni bramę
zapisz bo ulecą odwrócone wizje
niech prawda poznana pozostawi bliznę
ukryj dobrze zwoje zrodzone umysłem
niech trwają uśpione aż po czasy
przyszłe…
Komentarze (21)
Można się nad tym wierszem zadumać. Wiersz dobrze
napisany.Ładne rymy.Wiersz czyta się lekko i
rytmicznie.Ciekawa puenta.
i znow te opisy, pieknie, czytam cie regularnie i te
melancholinijne nastroje sa Twoim znakiem
rozpoznawyczym - gratuluje
Wiersz skłaniający do refleksji nad samym sobą.
Zachęcający do wyciągnięcia wniosków i ich
zapamiętania. Rozumiem, że w celu skorzystania z
wiedzy o sobie samym. :)
W odwróceniu po drugiej stronie odkryj co niewinne i
strzeż tego to Twój skarb śpiewa pięknie wiersz
Bardzo dojrzałe dobre pióro Wyrazy uznania Na tak!
dobry wiersz, trafnie dobrane słowa, które skłaniają
do refleksji...nad sobą, nad światem... "może ujrzysz
siebie odwróconym wzrokiem
jak rzeka wypełnisz wyschniętą zatokę" - te wersy
bardzo mi się podobają
Pofantazjowałeś w tym wierszu troszeczkę w dobrym
stylu tylko pozazdrościć.