ona po pracy cd. (chwile)

bo głowy nosi nie od parady i wie, że za nią nikt nic
nie zrobi. Z pewnością podwinie rękawy i jak znam
życie, sama weźmie się do roboty.
Bardzo mi się podoba twój wiersz.
Pozdrawiam:)

Samo życie Violu!
Pozdrawiam serdecznie:)

...i tak trzymaj, niech i on pójdzie po rozum do głowy
:-)Śliczny Twój "motyl" otrzeźwienia.Pozdrawiam i
uśmiech zostawiam :-)

Fajne! Pozdrawiam-:)

fajnie :)))))) pozdrawiam

mądrość w twojej miniaturze
wielu kobietom otworzy oczy

MamoCóro dobrze myślisz:)

Dzięki za komentarze, super:) Heniu pogoni nie pogoni
jutro się zobaczy, szkoda chłopiny nikt go nie lubi i
odleżyn dostał:) E_J coś w tym może jest.Pozdrawiam
serdecznie:)

Nareszcie...:)

I się okazało, ze ludzkie pojęcie gotować nie umiało.
Myślę, że na dalszy ciąg się zapowiada, bo dobrze
idzie :))))))

Taka dola miła Violo, niedługo się zmieni, ładnie,
pozdrawiam

Co do pieska to jakbym widziała swojego... I znów usta
mi się rozciągnęłły... hi, hi! Serdeczności :))

Dobry wiersz.
:)

Rozumu trochę zdobyła
i szybko powróciła
męża obudziła
do roboty zagoniła
od tej pory częściej bywa
że po pracy odpoczywa:)

Pozdrawiam cieplutko:)
E.

Mądra z niej kobitka:))))