Ona została

Tęsknotą obudzona,a jeszcze świt
marzenia perłami zroszone,to jeszcze nic
może słońce rozjaśni ciemne chmury
może ten dzień,do końca nie będzie ponury

Nie będzie już liczyć dni do spotkania
zaplątała się chęć dwóch serc, do pojednania
czas rozdziela piękne wspomnienia
widzi Jego oczy i krople przeznaczenia

Chciała Mu uwić wianek z rosy porannej
by splótł im piękne przyszłe dni
lecz On jak wiatr w czasie burzy wiosennej
zerwał się i znikną z pod brunatnych chmur

Już nigdy nie odczuje byłego spełnienia
powiedział,żegnaj,wracać już czas
odwrócił się od wspólnych chwil,marzenia
zostawił po sobie smutku ślad.

autor

gorza

Napisany: 2009-03-27 Dodano: 2009-03-27 19:03:03

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie