One potrafią mówić
Mówią że zdjęcia milczą
uśmiechać się tylko potrafią
W moim albumie inaczej
rzecz ma się z fotografią.
Mama wciąż ze mną rozmawia
ojca mniej jakby słyszę.
Łza tylko obok spadając
niekiedy przerywa ciszę.
Biorę chusteczkę w grochy
przewracam następną kartę
i jakaś złość we mnie wzbiera
Czy TO w ogóle coś warte?
Przychodzi z wolna refleksja
choć patrzę na puste ściany
To wszyscy tu wciąż są ze mną
przecież się nadal kochamy.
Komentarze (9)
Piękny wiersz,piękny temat z nutką melancholii.Jak
często siadamyw kąciku bierzemy album i wspominamy
naszych bliskich z łezka w oku.Ich już nie ma - a my
jeszcze jesteśmy- jak długo dołaczymy do nich?Tak
ładnie to ująłeś , że za serce chwyta przesłanie tego
wiersza.Brawo.
wspomnienia w zdjęciach to ciągła obecność kochanych
ludzi Dobry wiersz nostalgia
"Przychodzi z wolna refleksja
choć patrzę na puste ściany
To wszyscy tu wciąż są ze mną
przecież się nadal kochamy." Wiesz...mądra refleksja -
często patrzę na fotografie sprzed lat powracając
myślami do kochających mnie ludzi i...wspomnień sprzed
lat!
Pięknie. Brawo i dziękuję za ten wiersz!
Ci, których kochamy, wciąż sa z nami. Nie mam co do
tego wątpliwości. Milej i cieplej na sercu po takim
wierszu :)
Drogi Andrzeju piszesz piękne, sentymentalne
wspomnienia przeuroczym rymem.... to się samo
śpiewa....
Bardzo piękny i pełny wspomnień wiersz. Zdjęcia to
ważna pamiątka. Wiersz czyta się lekko i miło.
nie zaprzeczam, one mówią bardzo wyraźnie - to jest
miłe, ciepłe i też ważne.
zdięcia nabierają wartości dopiero po długich latach,i
są najbardziej cenioną pamiątką czym bardziej
podniszczone tym zawierają większą historię,a my
wspominamy z łezką mienione lata i często tych co już
co odeszli...
bardzo ciepły i refleksyjny wiersz, z przyjemnością
przeczytałem