Oni

Bo wierzyć chcę, że ona istnieje...

Stoją pośrodku Nocy.
Ona i On
Wiecznie zaklęci,
W siebie wpatrzeni...
Ciemność spowiła już niebo.
Mgła całuje ich twarze
Kamienni, na wieki złączeni...
Lecz serca pałają miłością,
Gorącą, szaloną, namiętną
Mimo, że poruszyć się nie mogą.
Dwa gwieżdziste posągi...
W marmurowych płytach pogrążeni,
Przetrwali zimne i gorące chwile
Niczym białe motyle
Przemykają mi przez pamięć...
Czekają tylko aż czas
Rozkruszy ich zimne kamienie
Uwolnią się dusze,
I znów zatańczą,
Niczym spokojne cienie...



Nysa, dnia 20.03.06r.

...mimo wszystko i wszystkim...

autor

Szklista

Dodano: 2006-03-20 21:07:05

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie