Opowieść

Ja byłam płatkiem róży
Ty byłeś wiatrem co mu służy
Z każdą nocą z każdym dniem
coraz bardziej kochałam cię
Odeszłam od róży mej matki
by tobie oddać wieczory poranki

Wziąłeś mnie w swe silne ramiona
wiem to byłam miłość szalona
Skąpałam się w słońcu i w świetle księżyca
Czułam jak miłością biły nasze serca
lecz niebo zaszło czarnymi chmurami
Okrutny świat rozdzielił nas swymi szponami

Ty odpłynąłeś gdzieś w dal
Mnie pozostał tylko ten żal

Płatek róży spadł z deszczem na drogę
gdzie przeszedł człowiek i wdeptał go w ziemię
Wiatr wciąż szuka swej różanej kochanki
jęcząc jak człowiek ranny w czasie walki

Nie wiem
może nadejdzie taki dzień
gdy w miłości
połączą znów się...?

autor

Elif

Dodano: 2007-11-03 10:08:09

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie