Opuszczone światło: Walka o...

Gdy roboty wkraczają w nasz świat,
Ludzie tracą pracę, nadzieję gasi wiatr.
Maszyny zastępują nasze ręce,
Bezkresna zmiana w życie się wkręca.

Kiedyś dumnie wędrował człowiek przez fabryki,
Nosił narzędzia, tworzył swe dzieła.
Lecz teraz w maszynach tkwi przyszłość,
A ludzkie serce w smutku się kołysze.

Wielki kaprys technologii,
Przemienia świat w cyfrową symfonię.
Automatyzacja, programy i algorytmy,
Zgarniają pracę, co kiedyś była naszą siłą.

Ludzie tracą pracę, utratę odczuwają,
Bezradni, zagubieni, pytają: "Dlaczego?"
Maszyny nie znużą się, nie mają granic,
I w ich obliczu ludzkie ambicje słabną.

Bezrobotni wędrują z nadzieją zgasłą,
Szukają sensu, nowych możliwości.
Wciąż walczą, by zyskać znów pracę,
By odzyskać godność, spełnić marzenia swe.

Lecz w tym nowym świecie, w którym się zmagamy,
Musimy się zmienić, się przystosować.
Nowe umiejętności zdobywać, się rozwijać,
By wśród maszyn nie zginąć, lecz zaistnieć na nowo.

Niech przyszłość nas nie zastrasza,
Lecz mobilizuje do działania.
Wiedza, kreatywność i współpraca,
To nasze atuty w walce z technologią.

Niech świat pracy zmienia się, jak nurt rzeki,
Lecz w tym procesie nie zgubmy siebie.
Wspierajmy się nawzajem, budujmy nowe rozwoju drogi,
By ludzka duma i pasja nie ugasły na dobre.

Tracimy pracę, to fakt niezaprzeczalny,
Lecz zjednoczeni, mamy nadzieję niezwyciężoną.
W społeczności odnajdziemy nowe znaczenie,
Przeplatając nasze historie w wiersze przyszłości.

autor

Shinarm

Napisany: 2023-06-14 Dodano: 2023-06-14 20:03:36

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie