Ósmy Marca
Poranek budzikiem zadzwonił
I z łóżka ściągając za nogę
Zły sen niedośniony przegonił
Do kuchni wskazuje im drogę
Na palcach stąpając ostrożnie
Już kawę zaparzyć pobiegli
Znak krzyża zrobili pobożnie
Od rana nic przecież nie jedli
Gdy cudny aromat tej kawy
Po całym się domu rozniesie
Wzrok żony jest nader łaskawy
Dla wszelkich dziś męskich uniesień
Z podszeptem damskiego uroku
Pojawia się ot taka puenta
Celebra jest ledwie raz w roku
Choć winno być co dzień ich święto
autor
owiga
Dodano: 2024-03-08 14:03:57
Ten wiersz przeczytano 417 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
No jak nie, jak tak :-)
Ja jestem za!
sturecki
Fajnie jest robić je razem, my to lubimy.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Jestem za ... za Dniem Kobiet każdego dnia w roku.
Pozdrawiam pięknie ;-)
Opis poranka ósmego marca, gdzie z radością budzi się
para małżeńska, wspólnie przygotowując kawę i
celebrując Dzień Kobiet. Potrzeba docenienia kobiet
nie tylko w dniu ich święta, ale każdego dnia
istnieje, ale, gdyby codziennie świętować, to kiedy
robić inne rzeczy.
(+)