osobno lecz razem
jesteś tam, jestem tu, liczę niemal jak do
stu
liczę chwilę każdą jedną,
do dnia, gdy już będziesz ze mną
czas się dłuży niesłychanie
zmorą uczuć jest rozstanie
sztuka w tym, by ta osobność
kształtowała naszą zgodność
by te chwile, co osobne
budowały jedność myśli
by spotkania tak owocne
dały szczęście, co się nie śni
Warszawa, 08.09.2008
autor
merida1983
Dodano: 2008-09-09 17:11:17
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
bardzo ładny..rymowany...słowa piękne i wiele w nich
sensu....