Ostatnia refleksja

Smugi promieni słonecznych rozświetlały ciemności zakurzonego pokoju na poddaszu,
w ich blasku kąpał się album wspomnień pieszczony teraz przez zmęczonego dźwiganiem ciężaru dnia codziennego starca,
na fotografiach widniały sylwetki tych, których los zaprosił już na wieczną herbatę,
myśli mężczyzny skupiły się wokół wspólnie spędzonych chwil z nietypowymi gośćmi,
a ich niemy głos dźwięczał mu nad uchem,
byli głównymi symbolami na bliskich sercu kartach dzieciństwa,
oczy starca wypełniły się bezsilnymi łzami,
zapragnął wypić z nimi chociaż jedną filiżankę,
lecz po chwili przyznał, że marzy o nieskończonej ilości kubków,
coraz częściej widział się w roli tajemniczego smakosza,
nie znał jednak daty przybycia na ucztę,
miał świadomość, że zdobyte własnymi siłami przysmaki życia pozostawi daleko za sobą,
pozostanie mu słodycz lub gorycz duszy,
znużony nieuniknionymi przemyśleniami pogrążył się w podejrzanie spokojnym śnie.

autor

Iza27

Napisany: 2012-11-02 Dodano: 2023-05-16 12:03:01

Ten wiersz przeczytano 849 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie