Ostatnia refleksja
Smugi promieni słonecznych rozświetlały
ciemności zakurzonego pokoju na
poddaszu,
w ich blasku kąpał się album wspomnień
pieszczony teraz przez zmęczonego
dźwiganiem ciężaru dnia codziennego
starca,
na fotografiach widniały sylwetki tych,
których los zaprosił już na wieczną
herbatę,
myśli mężczyzny skupiły się wokół wspólnie
spędzonych chwil z nietypowymi gośćmi,
a ich niemy głos dźwięczał mu nad uchem,
byli głównymi symbolami na bliskich sercu
kartach dzieciństwa,
oczy starca wypełniły się bezsilnymi
łzami,
zapragnął wypić z nimi chociaż jedną
filiżankę,
lecz po chwili przyznał, że marzy o
nieskończonej ilości kubków,
coraz częściej widział się w roli
tajemniczego smakosza,
nie znał jednak daty przybycia na ucztę,
miał świadomość, że zdobyte własnymi siłami
przysmaki życia pozostawi daleko za
sobą,
pozostanie mu słodycz lub gorycz duszy,
znużony nieuniknionymi przemyśleniami
pogrążył się w podejrzanie spokojnym śnie.
Iza27
Komentarze (17)
Poruszająca refleksja starca, który w blasku promieni
słonecznych wędruje wspomnieniami do czasów
dzieciństwa, gdzie fotografie stają się symbolami
ważnych chwil z życia. Pomimo żalu za stratą, marzy o
kontynuowaniu tych chwil w nieskończonej ilości kubków
herbaty, co ostatecznie prowadzi go do spokojnego snu,
zanurzonego w nostalgię.
(+)
Ciekawa proza, czyta się jednym tchem i ze
wzruszeniem.
Pozostając w zadumaniu, pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia życzę :)
Czekam Izo na kolejny Twój utwór. Przeczytałem i
głosowałem na wszystkie, więc przychodzę jedynie z
kolejnym komentarzem i zachętą do pisania:)
Życzę Ci słonecznego dnia i dużo weny.
Marek
Ostatnia refleksja i ostatnia chwila życia.
Pieknie i bardzo wzruszająco przedstwiona śmierć
starca.
Łzy same napływają do oczu.
Cieplutko pozdrawiam :)
Bardzo zatrzymujący czytelnika tekst, warto do niego
wracać :) Pozdrawiam Serdecznie +++
Przepiękny tekst, zatrzymał.
Piękne i bardzo poruszające skłaniające do głębokiej
refleksji wersy, pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.
Zatrzymały mnie Twoje wersy na dłużej...
Pozdrawiam
Pięknie dziękuję za wszystkie komentarze :) Serdecznie
pozdrawiam :)
Wierzę, chcę wierzyć, że tam gdzie trafię jest tylko
pięknie.
Te kubki- te wyjątkowe, z których piją Ci, których
kocham.
Na taką śmierć trzeba sobie zasłużyć (tak mówiła moja
Ś.p. babcia), nie każdy może sobie tak bezboleśnie
zasnąć...pozdrawiam :)
Ciekawa refleksja..
Spokojny klimat tematu, dobrze byłoby tak zasnąć.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem. :)
skłaniasz czytelnika do refleksji nad istotą
przemijania.
Pozdrawiam
Marek
Pięknie, poruszający...