/Ostatnie podrygi styczniowe/
Odchodzi z wielkim grzmotem
Bo wie że już przemija
A jego berło złote
To tylko chwila
Następca już za progiem
Czeka swojego tronu
Aby wskazywać drogę
Ludziom do domu
B.D.
autor
suzzi
Dodano: 2022-01-30 10:30:00
Ten wiersz przeczytano 863 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
Ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Lutny juz tuz tuz. Pozdrawiam :)
Ładna zapowiedź lutego. Co myślisz suzzi o zmianie
"swego" na "swojego" i "wskazać" na "wskazywać" - dla
rytmu?
Miłej niedzieli:)
Oby było tak jak piszesz.
Pozdrawiam
Marek
Ładne te podrygi. Pozdrawiam :)
Pięknie napisane.
Suzzi,trafiasz w punkt:)
Przychylam się do komentarza szacunki:)
Serdecznie pozdrawiam.
Na koniec mocno podkreślił swoją obecność, zapewne
wielu go zapamięta,
pozdrawiam serdecznie:)
Nie zachwycił nas styczeń, niestety. Dobrze to ujęłaś.
Pozdrawiam serdecznie
Ładne o tym jak burzliwie żegna się z nami styczeń :)
tęsknię już za wiosną i za spacerami z wnukami, nie
obraziłabym się gdyby luty był ciepły, jak dwa lata
temu.
Mam nadzieję, że luty będzie miał zimową szatę. Zyczę
beztroskiego dnia:)
Niektórzy ludzie (i jak się okazuje miesiące też)
odchodzą z trzaskaniem (drzwiami lub gałęziami). jest
nadzieja, że luty będzie inny i w przyrodzie i u
ludzi.
Pozdrawiam serdecznie.
Rozalia3 aby luty był dla nas łaskawszy. Pozdrawiam
ciepło:)
O, to mi się bardzo podoba! :)
Tym bardziej, że jam lutowe dziecię; no to czekam na
urodzinki, ale nie przyznam się, które ;-)
Pozdrawiam serdecznie :)