Oszronione serce

śnieżna zimowa powłoka
wciąż sypie się biały puszek
i szary łzawy poranek
i ja wśród mokrych poduszek

świat zasypała zima
ja zasypałam sie w smutku
lecz śnieg kiedyś stopnieje
bez pośpiechu - powolutku

uczucia nie topnieją
ukryte w naszej pamięci
powracają za często
mimo naszej niechęci

i czekam aż to się skończy
aż zima w mym sercu przeminie
i marzę aby już nic
nic nie zostało po zimie

autor

Suzi333

Napisany: 2006-02-07 Dodano: 2006-12-06 10:08:32

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie