Paciorki różańca
w trudzie i znoju
plotę różaniec
dodaję kolejne paciorki
białe- czystości
czerwone- palącej miłości
czarne- upadku
łączą się one razem
przeplatają
umacniają je krople
łez
szczęścia
i goryczy
paciorki odpadają
różaniec się rozsypuje
non omnis moriar
do każdego trafię
w paciorku
białym
czerwonym
czarnym
autor
adrmus
Dodano: 2007-06-29 21:24:02
Ten wiersz przeczytano 471 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Nad tym wierszem popłyneły mi łzy, wróciły
wspomnienia. Moje paciorki też się rozsypały i nie
umiem ich pozbierać:(
Przeczytałem wszystkie Twoje wiersze i co jeden
piekniejszy-brawo-tak trzymaj! Będę śledził Twoje
poczynania i mocno trzymał kciuki-a wierze że jeszcze
zabłysniesz!