PALEC

To już nie kiedyś
nie trzeba nas zbawiać
nocą jest ciemno
i trudno coś wskazać

wciąż najdłuższy palec
z nas ma przeznaczenie
wciąz najcichszą mowę
serc przypadkowe drgnienie

Obudzisz się rano
i bedzie Twe dalej
z miną zaspana
wskaże Cię palec

W swej nieświadomości
że coś sie odmieni
nawet za bardzo
nie przygotujesz kieszeni

I nim jak najwięcej
nazbierać w nie szczęscia
znów bedziesz smutna
a mimo to pierwsza

O Twe łzy się poślizną
o Twój smutek rozbiją
mieli za dużo szczęścia
by mogli ominąć..

autor

YARI

Napisany: 2007-03-15 Dodano: 2007-05-03 12:50:59

Ten wiersz przeczytano 541 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie