Pamięć
Andrzejowi
Nie widzę Cię
i nie słyszę.
To tak nie może być.
Nie śmiejesz się,
nie żartujesz,
bo odebrano Ci życie.
Rodzinie zostawiono
tylko pamięć. I co?
Ma się z tego cieszyć!?
autor
pani Mija
Dodano: 2023-07-29 00:06:29
Ten wiersz przeczytano 399 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Pamięć zawsze żywa.
Dziękuję. Każde wpis podtrzymuje na duchu. Zapisuję te
tęskne myśli i na razie nie mogę przestać. Nie wiem co
to będzie.
Bardzo to smutne,
mam nadzieję, że czas zaleczy ranę.
Pozdrawiam ciepło.
Często człowiekowi wydaje się, że wie lepiej od Boga
ile kto powinien żyć.
Oswajanie się że stratą jest trudne i wymaga czasu.
Pozdrawiam
Przytulam :*:)