Pamiętnik smotnicy.

( ..... Zrozum to wreszcie ..... )

Nie cierpię gdy mówisz mi - "Przepraszam."
Kolejny raz płacze przez Ciebie, ale Ci wybaczam.
Jesteś moim natchnieniem,
ale żyć mi się nie chce gdy odchodzisz, wraz ze zwątpieniem.
Mówisz - "Żegnaj mała."
Na drugi dzień wracasz i znowu wciskasz mi wała.
Mówisz - "Przepraszam."
Ja Ci wybaczam.
Nie potrafię żyć bez Ciebie, bo sie staczam.

Miesiąc temu jednek było inaczej.
Bawiłes się ze mną jakby świat nie istanieł, raczej.
Na koniec powiedziałeś to raz jeszcze.
Ale tym razem przeszły mnie dreszcze.
Powiedziałeś - "Żegnaj mała."
Uśmiechnęłeś się ironicznie, jakbym nie istniała.
I skończyłeś, już na amen...
Od miesiąca nie działam Cię pod moim domem.
Nie wiem, co robic mam.
Wszystko dobija mnie i tak...
Chciałabym znów Cię zobaczyć,
żeby znów usłyszeć - "Przepraszam."
I móc Ci wybaczyć.
Nikt Cię nie Kocha tak jak ja.
Więc przy mnie możesz być jak wiatr...

autor

anniss

Napisany: 2006-03-15 Dodano: 2006-03-15 12:45:59

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie