Z pamiętnika
Wiatr melodię ułożył bez nut.
Wdrwił do mgły zapomnienie i szum.
Z kalendarza czas wyrwał szmat dni,
Zawiłości się starły, spadł dym.
Ogień serc wypalonych ściął lód.
W całkiem innym dziś mieście brzdęk
strun.
Wszystkie pozamykane są drzwi
I nie ważne jest nawet kto z kim.
I nie ważne powody, śpią łzy,
Albo jaki odnajdziesz tam rym.
Tylko czasem, na przykład, jak dziś
Wystrzępioną w tą stronę ślę myśl.
Marek Thomanek
autor
Manekmaje
Dodano: 2024-03-05 21:38:46
Ten wiersz przeczytano 331 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Mnie się podoba, zgrabnie.
smutna ta melodia.
To nostalgiczne spojrzenie na przeszłość, gdzie
melodia wiatru i mgły wycisza wspomnienia, a czas
zdaje się gubić w szumie codzienności, zostawiając
miejsce na refleksję nad zawiłościami życia i
uczuciami.
(+)