pan NIKT cześć3

pan "NIKT "historia żałosna

Gdy tak patrzysz ufnymi oczami mówiąc o treści życiowej, uśmiechem jokera kwituje ironicznie moją bezradność . Niktem jestem jedynie? Ponownie w życiu przekonuje się o tym że dużym błędem jest mój powrót do rzeczywistości .Jest coś jednak co przełamało mój stagnacyjny stan, dałaś mi możliwości porównania tych dwóch światów .Twoja radość mokrym wspomnieniem jedynie szaleństwa infantylnego obrazem ,kuszącą propozycją odmiany-lecz jednak rezygnuje , nie ! nie! nie mogę pozostawić tego wirtualnego może, ułudnego świata, ale na pewno galaktyki gdzie w tej konfiguracji nikt nie zrani mnie a czerwony przycisk zawsze broni mnie od bólu .Bagatelizowałaś ! Ale może dobrze ?To dało mi trochę do myślenia-taki kubeł zimnej wody?. Och Nadziejo! Czemu nie dając mi wsparcia wyrywasz ze snu by w Realu ranić cyrulikowym haustem upuszczając purpurę z moich naiwnych arterii .Wiesz! Niewybaczalnym błędem było intymnego wyznania chwila ,deklaracja szczerości? Przekraczając granice spowodowałem że odciąłem szanse cielesnego doznania. To jedynie wywód ,dygresja absurdu ,ale potrzebowałem tego ,pomimo że zdaje sobie sprawę jakie to niesie konsekwencje .Miłość czym jest? Definicja znana wszystkim a tyle błędów popełniamy. Czy wabieni naiwnością czasami nie popełniamy swoistego samookaleczenia?.Wiemy że rana będzie, ze srebrzystość z oczodołów popłynie ,ale brniemy dalej i spalamy się w ogniu , by ponownie wolą feniksową odrodzić się w objęciach nowego doznania ,lecz nie ja!!!

C.D.N

autor

*Matijas*

Napisany: 2007-05-11 Dodano: 2007-06-11 13:04:49

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie