parkiet
na ziemi
leży jeszcze piasek
spod twoich butów.
nie potrafię wstać po zwykłą miotłę.
boję się,
że zamienię się w czarownicę
i wraz z moim odlotem
zmiotę ostatnie ziarenka
a czysta podłoga
będzie zbyt gładka
do przejścia
autor
Amelie
Dodano: 2008-01-02 21:00:05
Ten wiersz przeczytano 610 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Wyjątkowy.Bez dwóch zdań.