pascha
zwijam ponure dni w kulki, niech się toczą
niechciane
rozmowy z kamiennymi twarzami
o egzystencjalizmie, poezji i takie tam
sranie w banie
chociaż, mówią, że jeszcze wiele się może
wydarzyć - w końcu
nie zmieniliśmy się tak bardzo. jesteśmy
jakby mocniejsi
bardziej rozumni i obeznani, przywykli do
pochwał
podekscytowani poznaniem poznawania, bo
przeżuwać to
nawet krowa potrafi
niech i ja coś z tego mam, a mówią, że przy
odrobinie wprawy można
jak inni
odprawiają dziwne rytuały, wtłaczają echo w
napuchnięte powietrze
może uda im się zmienić wino w wodę i
przełknąć
uśmiech, którym syciliśmy się przez całe
wakacje
bez wypytywania o drogę
do wypełnienia ciała
niektórzy zaczęli hodować robaki
Komentarze (16)
Tulipanie, Sotek - miło, że zajrzeliście.
Pozdrawiam serdecznie.
:)
Ciekawie to ujęłaś. Wiersz rzeczywiście refleksyjny.
Pozdrawiam:)
już tyle tu było komentarzy w sprawie Twojego wiersza
tytułu
nad tym co piszesz trzeba sie głęboko zastanowic i
przeczytać wiele razy
lecz piszesz super:)
pozdrawiam:)
Pozdrawiam i dziękuję, że byliście.
Miłego dnia
:)
Pascha to też przejście, może w stan świadomości, po
nieświadomości?
pasujecie do siebie z pablo! Slowo daje ... jako
autorzy:) ! Wygadany wiersz tak to ujme:)
Bardzo głęboko ludzka refleksja nad życiem!
Świetnie odczytywana, za każdym razem nowa mądrość!
Gratuluję!
Pozdrawiam:)
Ja też nie będe komentować, choć mam różne
skojarzenia.Pozdrawiam
Czytałam rano i nic nie mogłam napisać, zostawiłam
sobie czas do wieczora, a kilkakrotnie tu w ciągu dnia
wracałam. I pablo napisał za mnie to, z czym zmagałam
się cały dzień, nie umiejąc wyrazić odczuć. Pozdrawiam
:)
takich wierszy się nie komentuje, się czyta;
Mozna w twoich wierszach
poczuć nowego wymiaru myśli
i dotykać to co niemożliwe
super moje klimaty
Trochę mła zatkało... Szacun ;D
Bardzo ponura refleksja i te robaki. Pozdrawiam
Ponura i przygnębiająca ta refleksja, Amnezjo...
Uśmiecham się do Ciebie dla równowagi:)
Słowo pascha ma klika zastosowań i dwa z nich mi tutaj
pasują tj. Przaśniki i cisto bogate w rożności.Wiersz
jest takim wewnętrznym dialogiem, buntem, szukaniem
dalszej drogi.Interesujący bardzo:) Pozdrawiam:)