Patrz w duszę
Że wiek ci umyka, mówisz koleżanko.
Podziel się tą myślą ze swoją
mieszkanką.
Tą - która istnieje i jest wierna tobie,
wyjawi ci z sensem, treść w życia
sposobie.
Jest największym darem, bo to - twoja
dusza.
Z niej płynie witalność, która ciało
wzrusza.
Nie jest do pojęcia tej mądrości siła,
że się nie starzeje, choćby wiek przeżyła.
Bo to tylko ciało z zewnątrz się
starzeje.
Popatrzże do lustra, jak się dusza
śmieje.
Jaki ten jej uśmiech jest piękny i
młody,
gdy wypływa ciepło z wewnętrznej urody.
A kiedy pomyślisz - już sfolgować muszę,
wtedy uwierz lustrom, że ubierasz duszę.
Zawsze swą młodością, to znoszone ciało,
uszlachetnia życiem, żeby promieniało.
Co ci radość sprawia - uczyń to dla
siebie,
dla swojego ciała w uciechy potrzebie.
I w takiej harmonii, duszy z ciałem w
zgodzie,
spojrzyj milszym okiem ku swojej
urodzie.
Wielką jest mądrością tak wiek
spożytkować,
by zawsze potrafił dobrze nam smakować.
A wewnętrzne szczęście rozjaśni urodę,
że i zmarszczki wyjdą na piękno - nie
szkodę.
ESTERZE60 - Julka
julka56
Komentarze (17)
Dusza zawsze będzie młoda,jeśli tego
zechcesz:)Pozdrawiam
szata nie zdobi człowieka a właśnie dusza,treść
wiersza może podtrzymać na duszy
Bardzo madry i dobry wiersz, to tak wazne, zeby
pogodzic sie z czasem, z tym ze uplywa, i ze my sie
zmieniamy (w lustrze)
Ha, ha, ktoś tu nie zauważył, że ten wiersz celowo
jest napisany takim archaicznym nieco jezykiem. Reszta
jest milczeniem.
Dziękuję miłym komentatorom za czytanie i głosy.
Pieknie to napisałaś Julka.Gdyby to tylko było takie
łatwe.Im lat przybywa to coraz trudniej patrząc na
siebie zaakceptowac swój widok.Pewnie, że człowiek
promienieje radościa i szczęściem ale czasem wystarczy
mała iskierka aby rozpalic ogień...świadomość
przmijania.dla mnie choc z jednej strony szczęsliwy to
z drugiej strony bardzo trudny etap w życiu...
dusza poety i wrażliwość kobiety...słowa są całkowicie
niepotrzebne...brawo..pozdrawiam...
a ja mam sentyment do takiego języka, czemu narzucać
sobie ten, który nie przemawia nami, być ze sobą w
zgodzie to wielka sztuka. starość bywa piękna jeśli
ktoś stosuje się do powyższej treści, to od razu widać
Gdyby był napisany współcześnie używanym językiem, nie
miałabym uwag. I nie trafia do mnie argument, że to
dodaje uroku, według mnie ośmiesza tekst, zwłaszcza,
że autorka musiałaby mieć grubo ponad sto lat, żeby
tak mówić. Jest to więc pełne patosu zapożyczenie
stylistyczne, które razi w XXI wieku. Pozdrawiam
cieplutko :)
bo tylko ciała się starzeją,zaś dusze niekoniecznie
Dobroć serca, radość, młodość co za tym idzie uśmiech
i pomoc bliźniemu, autorka trafnie wierszem opisała.
Dwunastozgłoskowiec rymowany, dobry warsztat.
Choć ciało bywa zmęczone, duch nie podąża w jego
stronę, Duch zawsze jest młody i rześki nie bacząc na
życia złe ścieżki.
śliczny wiersz wrażliwą dusza pisany .... przemijanie
... pozdrawiam
No i niech to ktoś zakwestionuje! Że co? Że rymy
gr...A przestań proszę ze swoimi rymami, my tu się
wierszem zachwycamy. Prawdziwy wiersz to jednak treść,
ze łzami lub bez łez, lecz jednak treść.
Julka56 przepiękny wiersz ,prawdziwy ,sercem i duszą
pisany :) ja też mam dopiero / albo cały czas tylko/20
lat ( jestem młodsza od mojego syna;)taka jestem...
tak się czuję i uroda /cha /rozkwita, zmarszczki nie
szkodzą :)...ESTERA60 napisała piękne słowa
,,Każdy człowiek kwiatem w ogrodzie tego świata"
kochamy kwiaty tego świata ,radość i miłość wipisana
na trwarzy pozostaje.Pozdrawiam ciebie bardzo
serdecznie:)
Trzeba się starzeć z godnością, choć to nie lada
sztuka, bo burzy hormonów czasem dusza nie
oszuka.Piękny wiersz o przemijaniu, pozdrawiam:)