Paw i...

zaobserwowane :)

Ona nim, on sobą się zachwyca,
tak różni oboje - paw i pawica.
Ona szara jak kurz na biurku,
on kolorowe dopieszcza piórka.

Ona o gniazdo, o radość dzieci
dba, o żołądek jego i zmysły,
on puszy się, aż pierze leci,
kolorowe jej kradnie pomysły.

Zawsze był przecież większy, piękniejszy,
dumny, rozumny, czyli... mądrzejszy.
Światowy, obyty, poprawny, sławny
i w jakiś sposób bardziej zabawny:

- To moje dzieło! To ja! To ja! -
Lśnił swym ogonem widzów gromadce.
Koniec historii ten dobrze zna,
kto widział pióro w.. krakowskiej czapce.

( ...i paf! )

autor

annael

Dodano: 2007-05-30 00:13:15

Ten wiersz przeczytano 3481 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie