Pewnie się zdziwisz....
Gdzieś na skrawku serca zapiszę
By pamiętać, by tego nie stracić
Krzyk rozpaczy wprasuję w ciszę
By choć raz jeszcze Ciebie zobaczyć
Namaluję na duszy mej tęczę
Zamaskuję nią pustkę po Tobie
Nicią wspomnień się nie zadręczę
Pytam tylko – po co to robię ?
W zapomnianym świecie nie mieszka
Nawet blade szczęścia odbicie
Już od dawna – zamknięte –
wywieszka
I wspomnienia jak słońce o świcie
Nie pisane nam było spełnienie
W gwiazd warkoczu co latem pulsuje
Lecz czy wieczne się staną te cienie ?
Nie, bo Kocham Cię – nic nie
kosztuje
13.05.2009
Komentarze (17)
Niepisane wam było spełnienie, takie zwykłe do późnej
starości, I choć smutek wciąż targa sumienie, o tych
chwilach wspomnienie jest gościem.
Wiersz chwyta za srce,ile w nim emocji,pozytywnych
emocji! W sposob bardzo ciepy opisany-mimo ze ciepisz
kochasz i pielegnujesz wspomnienia.Cudenko.