W piekle.

Ty, jasny cieniu
w duszy mej powracasz każdego dnia
Ty metaforo tęsknoty
owijasz wokół mnie pętle rozkoszy i patrzysz
Patrzysz jak ja cierpię w mroku twych oczu
Diable piekielny,
któryś jak dziecko łka w nicości
Jak deszcz w odchłani naszych twarzy ginie
boleśnie raniąc marzenia
O Miłości!
krtóką chwilą przerwane życie umyka
z oddali w tunelu blask księżyca
I koniec niuchronny z twojej krwi poczęta śmierć
spada powoli jak z jesiennych drzew
liście rudawe swą piękonącią w kałużę łez.

autor

autre

Dodano: 2006-10-08 20:30:05

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie