Piękno człowieka
Wiesz, co dzisiaj usłyszałam?
"Jesteś brzydka."
Powiedz, gdzie skrywa się
prawdziwe piękno człowieka?
W twojej wrażliwości
Na ludzi i świat
Tylko ślepi nie widzą,
Gdzie spojrzeć,
A to takie łatwe,
Prosto w serce.
Mówią, że zachowuję się
Jak mała dziewczynka,
Taka opóźniona w rozwoju,
Bo chodzę na huśtawkę,
Lepię babkę z piasku,
I co na to powiesz?
Każdy w sercu pozostaje dzieckiem,
Tylko z wiekiem
O tym zapominamy,
Udajemy dorosłych,
A twoje myśli były
Pełne mądrości,
Zawsze dojrzałe.
Nie wolno płakać w tych czasach,
Bo powiedzą, że jesteś zbyt słaba,
Nieudolna,
I zaraz zgniotą cię jak robaka.
Przytulić kogoś też jest niewskazane,
Tak bardzo boli skrywanie uczuć,
Pokazanie, że stajesz się jak głaz.
Ty nie potrafisz udawać,
Jesteś prawdziwa,
Dlatego to tak cenne,
Rzadkie w oczach ludzi bywa,
Czasem i mnie to przerasta,
Bo za dużo plastikowych ludzików
Zjada ostatnią normalność,
Co jeszcze w człowieku pozostała.
Autor wiersza Damian Moszek
Damian Moszek
Komentarze (3)
"za dużo plastikowych ludzików"
No niestety...
Wartościowy wiersz.
Podpisuję się pod komentarzem Krystek.
Plus dla wiersza, pozdrawiam :)
Uważam, że każdy człowiek piękno w sobie ma. Ono
promieniuje, wzrok ściąga. Nie tylko piękno
zewnętrzne. Ślę moc serdeczności i uścisków:)