Pierwsza miłość

Nie pamiętam, jakie miała imię.
Wiem, że piersi – pierwsza w klasie – miała
I że kiedyś – jesienią, czy w zimie
Podglądałem, gdy się przebierała.

Dla niej mogłem być dzielnym rycerzem,
Kosmonautą, naukowcem, skaldem,
Albo nawet (przyznam dziś się szczerze)
Dać jej gumę z Kaczorem Donaldem.

Nie mówiłem nigdy „Moja miła”,
Nie przyznałem się nawet, że kocham,
Ale gdyby cud – się domyśliła!...
Może świat by był dziś lepszy trochę.

autor

jastrz

Napisany: 2021-08-08 Dodano: 2021-08-12 00:00:01

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie