pierwsze Przykazanie.

kocham Cię, Przyjacielu.

przepis na życie pisany
sprejem bez rymu na murze
między szum deszczu wplątany
a huk i światła na górze

to nieomylny Bóg się złości
że znów w cierpieniu mu umrzeć przyszło
jeden błędny rzut Losu kości
i nic z boskiego plany nie wyszło

"impreza" sen diabłu z powiek spędza
bo ludzie sobie piekło urządzili
ciągłe wojny głód i wielka nędza
a na rozsądek nie tracą ni chwili

świat dłużej tego nie wytrzyma
zaleje go fala gorąca
albo nastanie wieczna zima
i człek nie zobaczy już słońca

sprawy ważniejsze niż skarbu zdobycie
to pierwsze dekalogu przykazanie
krzywo nabazgrany napis na ścianie
"kochaj swego Przyjaciela nad życie..."

"bo Przyjaciel to jedyny człowiek we Wszechświecie, a tylko człowiek zasługuje na miłość."

autor

dj_sky

Napisany: 2008-01-25 Dodano: 2008-01-25 19:41:34

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie