Płacz!
vanitas vanitatum et omnia vanitas
Tsunami zalewa co ważne.
Przez oczy życie niewyraźne.
Topie się tylko w mętnej wodzie.
Żyjąc z własnym sumieniem w zgodzie.
Szanuj miłość - drugiej nie będzie.
Owce, rzeź - gubimy się w pędzie.
Zimne nasze ręce jak fuzja,
Niemożliwe! Toż to iluzja!
Błąd to świat i jego korzyści -
Nie chce wyrzec się nienawiści.
Belzebubem lustro i życie,
Niespójne jest nawet odbicie.
autor
adamjuby
Dodano: 2010-03-31 16:18:12
Ten wiersz przeczytano 636 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Dobry..Poprawisz? "Topię", przed co przecinek..Pozytyw
za przejrzystość..prawidłowe używanie spacji :).. M.
Z miłością nie ma żartów, trzeba o nią dbać i
smakować, a nawet i się nią delektować.
Tylko bliskość i czułość do drugiego jest ratunkiem
Wiersz to alarm Dobry