Platoniczna

Obudzona dotykiem rzeczywistości...
Znów zasnęłam..pod skrzydłem platonicznej miłości.
Walczę z nią i znowu przegrywam..
i sklejam tę miłość a później rozrywam...
I jestem po bitwie więźniem przegranym..
więźniem skłutym w miłosne kajdany.
Krzyczę w duszy, krzyk jest tylko oddechem...
Milczę spojrzeniem, słowem, uśmiechem.
Ta miłość platoniczna jest..i tak już zostanie...
Choć tak wiele być może... Jednak nic się nie stanie!!!

autor

Koreka

Dodano: 2006-08-24 19:45:35

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie