Płomyki

Gasnący wzrok, a jeszcze chwyta obrazy...smutkiem
piwiało...ale ta jest, gdy śmierć stoi za
progiem...pozdrawiam serdecznie

Wiara jest siłą ducha!
Pozdrawiam!

czuję

wzruszajaco, Elu... ;)

nieuchwytny

prawdziwa wiara czyni cuda nawet w beznadziei;

idź na całość, idź na całość!


Płomyki
=====

Ciepło w pokoju od ich drżenia -
blask bursztynowy i błękitność.
Jeden jak Niebo, drugi - Ziemia
i taki spokój - nie uchwytny,
a ja go chwytam
parą oczu -

widzisz? Ja wierzę,
musisz odczuć.

Osadziłaś w słowach TO wciąż nieokreślone, które
wyzwala uczucia, są wolne.
Elu, z pamięcią...

Tak jak pisze anna/piękny, wzruszający, wprowadza w
drżenie serca./ Miłego dnia :)

Pierwszy odczytany dzisiaj wiersz i... prawdziwa
uczta. I ciepło i delikatność a przenika do samej
duszy. I nie mogę powiedzieć, że mnie zaskoczyłaś ale
jestem pod wrażeniem.
(Z każdego stawu można wyłowić złotą rybkę. To kwestia
"tylko" wędkarza. ;-) )

Pięknie piszesz, Elu.
Miłego dnia :)

piękny, wzruszający, wprowadza w drżenie serca.

Pod wrazeniem z obrazem niesamowicie oddanym
zostaje.Masz to cos grusz-elu w tym wierszu co
nazywamy tajemnica.

jaki wzruszający wiersz , pozdrawiam serdecznie

Wzruszający. Mam nadzieję, że czuje całą duszą.

Możliwe, że odczuje :) Pozdrawiam serdecznie +++