Płonąca Księga Miłości Część XII

Zazdrości

Budzę się zlany potem, znów ten koszmar.
Jednak nic nie pamiętam,
Wiem jedynie, że Ty w nim byłaś,
Krzyczałaś do mnie, jednak ja nie mogłem podejść.

Pragnę spędzać z Tobą każdą sekundę mego istnienia,
Jednak wiem, że to niemożliwe, niewykonalne.
Czas, gdy jesteśmy rozdzieleni staram się zapełnić,
Inaczej zwariowałbym z miłości myśląc o Tobie.

Co robisz, gdy mnie nie ma przy Tobie?
Chore myśli krążą po mym umyśle.
Ufam Ci, kocham Cię, te myśli to zło,
Kto mi je podsyła, kto mnie dręczy?!

Każdy mężczyzna przy Tobie jest dla mnie jak wróg.
Nawet najlepszego przyjaciela nie pozostawię bez winy.
Zachowuję się jak kogut walczący o swą piękną.
Czy upadłem tak nisko, czy to naturalne?

Wszyscy wokół mnie mówią, że reaguję normalnie.
Jednak chcę to zwalczyć. Ufam Ci, kocham Cię.
Czy Ty też czujesz to straszne dudnienie serca?
Nie, ty jesteś zbyt czysta, zbyt dobra, a ja…
…muszę zwalczyć me zazdrości…

autor

draco

Dodano: 2004-07-07 00:08:17

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie