Po co płakać

Nic nie jest złe, co nam się przydarza,
nic się nie dzieje przypadkiem.
Każde zdarzenie ma swego włodarza
- on sam zdarzeniem i świadkiem.

Więc po co płakać nad mlekiem, które się rozlało?
Rozlało się przecież, bo rozlać się miało.
Po co utyskiwać nad tym co się stało?
Stało się tylko, co stać się miało...

Mówią: nie ma złego, co by na dobre nie wyszło,
choć próżno szukać tego wyjścia dróg.
W takiej perspektywie - jasna każda przyszłość.
Któż rozwiąże równanie?... Bóg?

Więc po co płakać nad morzem, które się rozlało?
Rozlało się przecież, bo rozlać się miało.
Po co utyskiwać nad tym co się stało?
Stało się tylko, co stać się miało.

Trudniej niż prąd wyśledzić, co dobiegł do żarówki,
trudniej niż żywiołowe działanie swego ciała
rozpoznać przyczyny i trasę wędrówki
ciemności do światła. Nie wiesz jak to… lecz działa.

Więc po co płakać nad łzą, która się rozlała?
Rozlała się przecież, bo rozlać się miała.
Po co utyskiwać nad tym co się stało?
Stało się tylko, co stać się miało…

autor

annael

Dodano: 2007-09-18 00:06:04

Ten wiersz przeczytano 951 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie