PO CO TAK DRĘCZĄ CHWILE POSĘPNE
Po co tak dręczą chwile posępne
po co tak dręczą chwile posępne
horyzont myśli nieposkromiony
w snach mówi amen, samotne wnętrze
drogi przeszłości wciąż niespełnione
rosa poranna podlewa smutek
rzeźbią się oczy błękitem bladym
zostaje posąg myśli zaklęty
listy pożółkłe sięgasz z szuflady
słuchasz ukradkiem kroków na schodach
a tu znów cisza nadciąga głucha
i znowu przyjdzie poprosić Boga
o chwilę wspomnień, o widok ducha
autor
Eugenia
Dodano: 2011-08-28 16:26:37
Ten wiersz przeczytano 425 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Bardzo ładny wiersz malowany wspomnieniami,lubię takie
klimaty...pozdrawiam serdecznie...
"w snach mówi amen, samotne wnętrze"- ah, jakie
prawdziwe... ciekawy wiersz, pozdrawiam serdecznie :)
Dziękuję Gosiu , to cenna uwaga, ale piszę szybko ,
często czytam tylko raz , i są tego skutki.Wiersz
powinien odleżeć kilka dni , potem należy do niego
wrócić i przeczytać , wtedy błędy same się rzucają w
oczy
po to żeby wiedzieć po co żyć, wybieramy albo zło albo
dobro, dla mnie to smutny wiersz
witaj Eugenio, bardzo ładne są Twoje wiersze, podobnie
ten ostatni, +, a za wiersz "Jeszcze wczoraj"
przepraszam najmocniej, bardzo mi się spodobał i
napisałem podobny , ale za dosłownie w niektórych
miejscach, nie powinienem był go tu wstawiać. Nie
chciałem, ale pomyślałem co na to powiesz. zauważyłaś
jednak od razu. Nigdy takich "chwytów' nie robiłem,
mam swoich setki wierszy nie najgorszych. Przepraszam
jeszcze raz a wiersz kasuję
Ciekawy wiersz. Poprawiłabym tylko "poprosić Boga"
wtedy byłoby 10 zgłosek. Pozdrawiam ślicznie.
słuchasz ukradkiem kroków na schodach
lecz to nie w tą stronę
to do sasiada
te oczekiwania są straszne
przyjdzie nie przyjdzie
jak gra w ciuciubabke
pozdrawiam serdecznie:)