Po co wiersze?...
Czasami po prostu dopadają mnie wątpliwości, czy warto pisać, skoro sama siebie nie słucham... A potem znów piszę :)
Po co ci wiersze niedoszła poetko
skoro i tak nie słuchasz
co do ciebie mówią?...
Malujesz słowem jak dziecko kredką,
lecz, wszystko jedno -
O myśl chodzi główną.
Ty jej przytakniesz i zaraz zapomnisz,
przyznasz rację słowu
i nie poprzesz czynem -
czy to wina pustki w sercu
nieprzytomnym?
Takiej nie wypełnisz
ni nutą, ni rymem.
Więc może nie przykładaj najmniejszej
wagi
do słów, które zbierasz
i układasz w kostki.
Poświęć czas cenny skupieniu uwagi
na Tym, który chętnie
poniesie twe troski.
Pustkę po pustce wypełni.
Zrozumiesz…
Rozświetli ci życie
tysiącem promieni.
A wiersze?… Będziesz pisała najlepiej
jak umiesz
i nic się nie zmieni,
choć wszystko się zmieni.
annael
Komentarze (15)
Bo bez kolorów pisanych wierszami pusto jest w koło i
serce krwawi.
zadałaś pytania ktore kazdy z nas sobie stawia, a moze
piszemy dla tych chwil radosci ,gdy mozemy sie z kims
podzielic swoimi myslami...
choćbyś zarzekała, księżyc zaklinała pięści Ci
trzeszczały, nic z tego..słowa Twe wypłyną jak rzeka
urwiskiem, zabiorą myślenie, przelejesz je w treści..
Warto pisać wiersze…gdyż je pisze serce a ono
nie kłamie…my jedynie jesteśmy jego narzędziem i
tak pozostanie
Ciekawy wiersz i temat.Och te kobiety,uzywaja słów (
czyny zostawmy dla facetów) i maja romantyczne dusze.
to raczej potrzeba serca i duszy,czegoś czego nie da
sie opisac tak łatwo słowem. Czasem chwila zwątpienia
starcza za ogarek który jest światełkiem...piszesz
piękne wiersze więc nic tylko wytrwałości..:)
Bardzo mądra myśl: trzeba umieć wybierać co jest
najważniejsze w życiu- Miłość ! Jeśli się to
zrozumie- wiersze będą się same pisały...
Ubierając w słowa nasze uczucia, stany ducha robimy je
bardziej przystępnymi do zrozumienia. Nie pozostają
tylko nieokreślonym stanem dręczącym świadomość. Więc
pisz, by rozumieć samą siebie.
Droga do gwiazd nie jest łatwa z ziemi.
— Seneka Młodszy
ja też się siebie pytam - po co ci wiersze, głupia? i
nie wiem ... bom głupia :) spuentowałaś swoje myśli
zaje...fajnie :)
w twoich wersach jej piękno slowa metafory i sen
szycia....jej obecnośc w naszych sercach bo pozwala
nam żyć....brawo...
Pisanie to nie tylko wiersze, czasem to tylko słowo na
pustej kartce papieru a czasem czyjeś inicjały wyryte
na drzewie. Ja dar pisania , bądź umiejętność (jak kto
woli) postrzegam za najcudowniejszy dar. To nic że nie
rozumiemy czasem samych siebie, ale to co nam wpadnie
do głowy a potem przelejemy tę myśl na papier, to
nasze dziecko, to coś bardzo cennego, bo to my sami:)
Pozdrawiem Cię najmocniej.
jak we wszystkich Twych wierszach, Aniu, tak i w tym
tyle rozważań i refleksji... i mistrzostwo pióra -
dziękuję w imieniu wszystkich zauroczonych Twoją
poezją za te wiersze
Każdego z nas dopadają takie wątpliwości, czy to jest
dobre, czy ktoś nas zauważy w tłumie, czy warto....
myślę że zawsze warto wyrażać siebie - my to robimy
pisząc wiersze :)
Twój wiersz skłonił mnie do refleksji nad tym co
robimy i nad tym dlaczego piszemy. Pięknie ubrany w
słowa, mądry, subtelny...