Po co wierzyć mieć nadzieję?
Zanim spotkałam Cię(...) już wtedy, dla
Ciebie być Twoją(...)
pamiętam, że gdy tamtego dnia zbudziłam się
a obok byłeś Ty (...) było głupio mi,
a teraz sama nie rozumiem jak przez własną
dumę mogłam Ciebie zranić (...), i
przepraszam za to ,że kłamałam,
za to, że krzywdziłam, i dziś już nie ważne
że kochałam, że byłeś dla mnie wszystkim w
co wierzyłam...
a teraz zostaw mnie samą... bądź
szczęśliwy, przepraszam za to wszystko nie
umiałam inaczej.
Komentarze (1)
Nie wiem czy to wiersz czy proza poetycka, ale
wyznanie robi wrażenie.