Po rosie
;)
Kiedy słońce wstanie z końcem
nocy, pójdź tam ze mną. W życie
i na łące jaskry śpiące
w kroplach rosy drżą srebrzyście.
Na gałązkach, choć w zalążkach
wolno kluje się ranek. Cudnie.
Jeszcze w pączkach tańczy, pląsa
wstążka tęczy, świtem zbudź mnie.
Już na wzgórzach wzbiera burza
a wśród płatków istna zamieć.
Rosa w różach się zanurza.
Pójdźmy z rosą. Chodź kochanie.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2017-04-04 09:24:46
Ten wiersz przeczytano 3193 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (67)
Pięknie :)
Miłego dnia, Stello.
Cudny...
Zgadzam się w zupełności z BaMal i dziekuję za ucztę:)
cudownie to przecież uczta duchowa Pozdrawiam
serdecznie:))
Nie będę śledzić :)
Bardzo ciepły ;)
Piękny wiersz! Pozdrawiam!