POCZUĆ RADOŚĆ
Życie zbyt krótkie
By go przepłakać
Pożegnaj się z smutkiem
I radość chciej złapać
Noce zbyt ciemne
By się ich bać
Spróbuj przyjemne
Chwile z nich czerpać
Dni monotonne
Też mogą mieć smak
Kiedy przypomnisz
Czego w nich brak
I nawet wiersze
Bez weny pisane
Też mają serce
Gdy są czytane
Warto z uśmiechem
Do życia wrócić
Głębokim oddechem
Smutki wyrzucić
Radość nawdychać
Aż w piersiach zadźwięczy
Żal poodrywać
I przestać się męczyć
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.