Pod wiatr
Podobno czas leczy rany
Nawet te najgłębsze
To czemu mimo upływu lat
one stają się coraz cięższe?
Czemu jakaś dziwna nostalgia
powoli wypala duszę?
Kolejnym dniem rzeczywistości
wołanie gwiazd zagłuszę
I tylko promyk nadziei
Co jeszcze tli się gdzieś w sercu
Rozświetla w ciemności drogę
Trwaniu nadaje sensu
autor
Didri
Dodano: 2021-06-06 21:40:59
Ten wiersz przeczytano 694 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Przyłączam się z pochwałą.
Bardzo udana melancholia.
Łączę serdeczności :)
Wszystkim bardzo dziękuję za komentarze. Wkrótce ukaże
się płyta z moimi tekstami. Tylko gitara, śpiew i
poezja ;) Serdecznie pozdrawiam.
Skłaniasz czytelnika do życiowej refleksji nad istotą
owego życia,które nie zawsze jest takie jakiego byśmy
sobie życzyli.
Pozdrawiam.
Marek
Kolejny bardzo ładny wiersz :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Chyba wszystko zależy od tego, czego się chcemy
trzymać...
dzięki nadziei przetrwamy nie jedną
burzę,,pozdrawiam:)
Czas zalecza rany, ale blizny pozostają. Pozdrawiam.
Piekny wiersz...:)
Są rany, które się nie goją, ale nadzieja nadaje sens
temu, by żyć pomimo tego, że nadal bolą.
Pozdrawiam ciepło.
Myślę że czas nie leczy ran, pozwala z nimi żyć.
Tylko.
Podoba mi się wiersz.
Piękny wiersz ...rysę powstałą na sercu ...możesz
leczyć latami ... ona jest jak bumerang powraca bardzo
często nocami ... jedynie ta mała iskierka nadziei
nadaje życiu sens ...
Witaj
nostalgia przeminie jak deszcz czy burza
nadzieje w sercu pozostanie na znacznie dłużej
serdeczności
Zawsze jest jakiś sens, choć nie zawsze to
dostrzegamy...
Ładna melancholia.
Pozdrawiam serdecznie :)