POD ZAMKNIĘTĄ BRAMĄ
pożółkłych stronic rozczytujesz wersy
znaczone wspomnień czarnym atramentem
staną się prochem zapisanych wierszy
kiedy zatańczysz ze śmiercią pod rękę
gonisz mgławice drogami iluzji
diabelskie szlaki przemierzasz na nowo
dusza się wzbrania nawet trochę bluźni
gdy klęczysz nagi jak byś nie był sobą
przelałeś czarę miłości wezbraną
posiadłeś wiedzę oszukując diabła
umrzesz samotny pod zamkniętą bramą
szukając prawdy która nie wyblakła
Komentarze (38)
Ciekawy wiersz, jakby kwintesencja życia w paru
wersach. I wszystko jest ważne, każde doświadczenie.
świeeetny wiersz, bardzo płynnie się go czyta podoba
mi się jesetem na tak.
W Twoich wierszach dużo refleksji. Poszukiwania,
prawda o przemijaniu, głębia - to się czyta między
wersami.
jeśli zna się miłość zna się też prawdę, ona nigdy nie
wyblaknie...wiersz też jest jej odbiciem
podoba mi się twój styl pisania,
melancholijno-mroczny, ostatnie dwa wersy bardzo mnie
przemawiają, super!
moze zamiast gonic lepiej stanac bo jakies wrazenie
mam ze ganiacie w kolo a wtedy sama na ciebie wpadnie
milosc:)
gonisz za uczuciem, zbierasz doświadczenia, próbujesz
nawet oszukiwać za namiastkę uczucia, a i tak
zostajesz sam. może jednak kiedyś uda się tą bramę
przekroczyć nie samotnie.
umrzesz samotny pod zamkniętą bramą to najsmutniejsze
co może byc.
Prawda nigdy raczej nie blednie, ona jest słaba ale
potrafi sie obronic .Ładnie temat ujety, zgrabny
dojrzały trescia wiersz.
Mądre przesłanie, zmuszasz do zadumy i zastanowienia
się co jest ważne. Na Tak
Przejmujące słowa powodujące, że człowiek na chwilę
sie zatrzyma i ....
Wiersz ze smutnym przesłaniem, w którym rozmyślanie
nad przeszłością nie dodaje autorowi otuchy i zapewne
treść wiersza jest bardzo prawdziwa życiowo.
Rozmyślanie o tym co jest i co będzie często nastraja
nas smutkiem, podoba mi się twój wiersz, jest treściwy
i nieźle poprowadzony, gratuluję pomyslu.
smutna perspektywa... ładnie w strofy wpleciona, dobre
rymy, zgrabnie poprowadzony wiersz
Filozofia zycia jest niezbadana,,,w obliczu
przemijania wszystko od poezji po milosc
mala ma wartosc,,zawsze samotnie
przekraczamy granice horyzontu,,i niezbadane prawdy
zostaja za nami,,
smutny refleksyjny wiersz.